حضرت فاضل شیرازی علیه بهآء اللّه
ایّها المنجذب بنفحات اللّه قد اطّلعت بمضمون الکتاب و عرفت فحوی الخطاب و حمدت اللّه علی ما الهم القلوب الصّافیة بالهامات رحمانیّة و عطّر مشامّ اهل الاشراق برائحة طیّبة عبقت علی الآفاق و اتضرّع الیه ان یؤیّدک بروح تحیی به القلوب و الافئدة و الارواح انّه سمیع الدّعآء و مجیب لمن ناجاه
در خصوص امام ثانی عشر استفسار نموده بودید این تصوّر از اصل در عالم جسم وجود نداشته بلکه حضرت امام ثانی عشر در حیّز غیب بود امّا در عالم جسد تحقّقی نداشت بلکه بعضی از اکابر شیعیان در آنزمان محض محافظۀ ضعفای ناس چنین مصلحت دانستند که آنشخص موجوده در حیّز غیب را چنین ذکر نمایند که تصوّر شود که در حیّز جسم است لانّ عالم الوجود عالم واحد ما کان غیباً الّا بکم و ما کان شهوداً الّا بکم چنین تفکّری و تصوّری و تدبّری نمودند ابن حجر در صواعق یک بیتی میگوید
باری اگر رجوع بروایات شود و دقّت تام گردد واضح و مشهود شود که این امام همام علیه السّلام از اصل در حیّز جسم نبوده
و امّا بقاء نفوس مهمله بعد از خلع جسد عنصری بقائیست که عین فناست چه که محروم از حیات طیّبه‌اند مانند جماد هرچند در حیّز جمادی بقائی دارد ولی بالنّسبة بوجود انسانی فنای محض است عوالم دیگر محلّ تبدیل حقائق و تغییر ماهیّات و تجدید خلق نه ولی ترفیع درجات و شمول عفو و غفران امریست واضح از عدم فرصت مختصر جواب داده شد آنجناب بتمعّن و تفکّر تفصیل خواهید داد و تشریح خواهید نمود
الآن نفس طهران را مرکز قرار دهید گاه گاهی بسائر ولایات یک گشت و گذاری نموده مراجعت کنید حضرت فتح‌اللّه خان مشیر را تحیّات مشتاقانه برسانید حال حضور مقتضی نیست انشآء اللّه بوقتش اجازه داده میشود ع ع